In historia civilizationis humanae, Aegyptus et Sina ambae sunt nationes antiquae longa praeterita. Attamen, quod ad historiam, culturam, religionem et artem attinet, perspicuae differentiae inter has duas extant. Hae differentiae culturales non solum in vita cotidiana videntur, sed etiam hodie magnopere negotia trans fines afficiunt.
Primum, si modum quo homines inter se communicant consideramus, culturae Sinensis et Aegyptiacae valde differunt. Sinenses plerumque sunt magis reservati et quieti, modos indirectos se exprimendi amant et saepe "non" directe dicere vitant ut res comiter servent. Aegyptii autem sunt apertiores et extraversi. Plus animi motus ostendunt cum loquuntur, gestus manuum saepe utuntur, et clare et directe loqui amant. Hoc praesertim apparet in colloquiis de negotiis. Sinenses "non" modo indirecto dicere possunt, dum Aegyptii malunt te clare sententiam finalem dicere. Ergo, modum loquendi alterius partis cognoscere potest adiuvare ad vitandas misconceptiones et communicationem faciliorem reddendam.
Secundo, notio temporis est alia magna differentia quae saepe non animadvertitur. In cultura Sinensi, ad tempus adesse magni momenti est, praesertim in eventibus negotialibus. Ad tempus vel mane advenire reverentiam erga alios ostendit. In Aegypto, tempus flexibilius est. Saepe conventus vel constituta sero fiunt vel subito mutantur. Itaque, cum conventus vel visitationes cum clientibus Aegyptiis per interrete paramus, mutationibus parati esse debemus et patientes manere.
Tertio, Sinenses et Aegyptii etiam diversas rationes habent necessitudines et fiduciam construendi. In Sinis, homines plerumque nexum personalem ante negotia gerenda construere volunt. Fiduciam diuturnam curant. Aegyptii etiam necessitudines personales curant, sed fiduciam celerius construere possunt. Libenter per colloquia facie ad faciem, salutationes benignas, et hospitalitatem propius accedunt. Itaque, amicitiam et caliditatem saepe exspectationibus Aegyptiorum respondet.
In consuetudinibus cotidianis inspicientibus, cultura cibaria etiam magnas differentias ostendit. Cibus Sinensis multa genera habet et in colore, odore, et sapore versatur. Sed plerique Aegyptii Musulmani sunt, et eorum consuetudines edendi religione moventur. Carnem porcinam aut cibum impurum non edunt. Si has regulas nescis cum invitas vel visitas, difficultates causare potes. Praeterea, festa Sinensia ut Festum Veris et Festum Medii Autumni de conventibus familiaribus agunt, dum festa Aegyptiaca ut Eid al-Fitr et Eid al-Adha significationem magis religiosam habent.
Etiam cum multis differentiis, culturae Sinensis et Aegyptiacae etiam nonnulla communia habent. Exempli gratia, ambo homines familiam multum curant, maiores reverentur, et per dona dando affectus demonstrare amant. In negotiis, hic "humanus affectus" utrique parti adiuvat ad cooperationem construendam. His valoribus communibus utentes homines propius accedere et melius inter se laborare possunt.
Breviter, quamquam culturae Sinensis et Aegyptiacae differunt, si nos invicem cum reverentia et intellectu discimus et accipimus, non solum communicationem emendare, sed etiam amicitias firmiores inter duas terras aedificare possumus. Discrepantiae culturales non tamquam difficultates, sed tamquam occasiones inter se discendi et simul crescendi habendae sunt.
Tempus publicationis: VII Augusti, MMXXXV